Berneńczyki - o rasie

Berneńczyki, Berneński Pies Pasterski

Berneńczyk pochodzi ze Szwajcarii. Pilnował zagrody, pomagał przy pędzeniu bydła, ciągnął wózki z mlekiem. Czujny - pilnuje domu wyjątkowo dobrze, nie będąc przy tym agresywnym. Obecnie popularny jako pies do towarzystwa. Przyjacielski i zrównoważony. Chętnie przebywający z ludźmi, ale wobec obcych berneńczyk bywa dość nieufny i potrafi utrzymać ich na dystans! Mocny, duży, lecz nie ociężały.

Opis

Głowa: mocna, proporcjonalna do całej budowy.
Stop: wyraźnie, ale niezbyt mocno zaznaczony, mocna, średniej długości kufa.
Uzębienie: mocny zgryz nożycowy.
Oczy: ciemnobrązowe, o kształcie migdałów.
Uszy: średniej wielkości, trójkątne, wysoko osadzone , lekko zaokrąglone, w stanie spoczynku płasko przylegające, przy natężonej uwadze skierowane do przodu.
Szyja: mocna, muskularna, średniej długości.
Górna linia: od szyi lekko w dół, harmonijnie przechodząca w kłąb, następnie prosta, pozioma.
Dolna linia i brzuch: od klatki piersiowej lekko wznosząca się ku tylnym kończynom.
Grzbiet: mocny i prosty, poziomy. Potężny tułów.
Zad: łagodnie zaokrąglony.
Ogon: gęsto owłosiony, sięgający przynajmniej do stawu skokowego, w stanie spoczynku zwisający, w ruchu noszony na wysokości grzbietu lub lekko powyżej.
Kończyny przednie: patrząc z przodu proste i równoległe, raczej szeroko ustawione.
Kończyny tylne: patrząc od tyłu ustawione równolegle, nie za wąsko.
Podudzie: długie, tworzące z udem wyraźny kąt

Szata i umaszczenie

Włos długi, błyszczący, prosty lub lekko sfalowany. Trójkolorowy - czarny, podpalany na rudo z białymi znaczeniami na czterech kończynach i klatce piersiowej, biała końcówka ogona, strzałka i znaczenie na kufie. Długi ogon, bujnie owłosiony. Wysokość w kłębie: psy: 64 - 70 cm, suki: 58 – 66 cm. Przeciętna długość życia: 8 – 10 lat.

Źródło: wydawnictwo Galaktyka Berneński Pies Pasterski. Wikipedia wolna encyklopedia.